وضع عوارض صادراتی، حذف مجموعه های کوچک معدنی و فولادی به نفع کارتل های بزرگ را به دنبال دارد

دبیر انجمن سنگ آهن ایران تصریح کرد:‌ به نظر می رسد بخشنامه های صادره به دنبال حذف مجموعه های کوچک معدنی و فولادی به نفع کارتل های بزرگ معدنی و فولادی باشند و نباید به سادگی از این موضوع گذر کرد. «سعید عسکر زاده»‌ امروز (یکشنبه)‌ در گفت وگو با خبرنگار سایت خبری- تحلیلی معدن ۲۴ درخصوص وضع عوارض ۲۰ تا ۲۵ درصدی بر صادرات مخصولات معدنی، افزود: وضع عوارض صادراتی بر سنگ آهن و سایر محصولات معدنی که از سوی وزارت صمت اتخاذ شده، نه در راستای مبارزه با خام فروشی و نه در راستای تامین نیاز داخل است. به گفته این مقام صنفی، سالهاست خام فروشی و صادرات کلوخه معدنی نداریم و صادرات سنگ آهن به صورت دانه بندی یا کنسانتره انجام می شود و بر مبنای گزارشات و آمارها هیچ کمبودی در داخل نیز وجود ندارد. عسکر زاده خاطرنشان کرد:‌ در این حوزه فقط نیازمند یک موازنه هستیم که انجمن نیز بارها و بارها در این زمینه به وزارت صمت اعلام آمادگی کرده است و حتی از رئیس جمهوری درخواست کرده ایم و ایشان نیز دستور اقدام دادند که انجمن های سنگ آهن و تولیدکنندگان فولاد به سادگی می توانند این موازنه را انجام دهند. دبیر انجمن سنگ آهن ایران یادآور شد:‌ در سطح جهان، رویکردهای اصلی به سمت استارتاپ ها و تشکیل مجموع ههای چابک و تقویت بنگاه های کوچک و متوسط (SME) است، اما در ایران هنوز به دنبال توسعه ابرشرکت ها و تعریف مگاپروژه ها هستیم. وی هشدار داد:‌ اتخاذ این گونه تصمیمات، حذف معادن کوچک و متوسط که ۸۵ درصد از اشتغال بخش معدن را در اختیار دارند به دنبال خواهد داشت. عسکر زاده توضیح داد:‌ بطور معمول، هزینه های تمام شده تولید در معادن کوچک و متوسط بین ۲۰ تا ۳۰ درصد بیشتر از معادن کوچک است و وضع عوارض یاد شده سبب می شود در حاشیه زیان قرار بگیرند، این در حالی است که بنگاه ها و تولیدکنندگان بزرگ همچنان می توانند به فعالیت خود ادامه دهند. وی پیش بینی کرد پس از تعطیلی معادن کوچک و متوسط، عوارض یاد شده برداشته شود. این مقام صنفی اظهار داشت:‌ وضع عوارض صادراتی حتی بر فولاد سازان کوچک و متوسط نیز تاثیرگذار خواهد شد، واحدهایی که سالیانه بین ۶ تا هفت میلیون تن ظرفیت داشته و عدد قابل توجهی در فولادسازی کشور محسوب می شود. وی بیان داشت:‌ وقتی رانت سنگ آهن ارزان برای واحدهای بزرگ فولادی ایجاد شود، فولادسازان کوچک برای کاستن از هزینه های تمام شده به سمت استفاده از آهن قراضه خواهند رفت، زیرا توان ساخت واحدهای آهن سازی را ندارند؛ این موضوع سبب ایجاد یک فضای غیر رقابتی در صنعت فولاد خواهد شد که نتیجه قطعی آن حذف واحدهای کوچک است.