بازار فولاد این روزها با نوسانات زیادی روبه‌رو شده و با هدف برقراری آرامش در این بازار، اظهارنظرهای گوناگونی مطرح شده و حتی رئیس‌جمهور نیز وارد این مباحث شده است. هرچند، تکلیف تحولات نهایی بازار در میان خبرهای غیررسمی متفاوت و حتی متضاد، هنوز، روشن نیست، اما رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس در نامه‌ای به رئیس‌جمهور تاکید کرده است که ابلاغ قیمت‌های دستوری در بازار فولاد باعث افزایش شدید قیمت‌ها برای مصرف‌کننده، توزیع گسترده رانت، ایجاد فساد در دستگاه‌های اجرایی و نیز بازگشت امضاهای طلایی و عدم توسعه زنجیره می‌شود.
دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران درباره این نامه معتقد است: قیمت سنگ‌آهن، گندله و آهن اسفنجی، درصدی از قیمت شمش فولاد است؛ بنابراین افزایش قیمت شمش، روی قیمت محصولات سنگ‌آهنی تأثیرگذار است و هر چه قیمت شمش فولاد افزایش یابد، قیمت مواد اولیه هم به همان نسبت تغییر خواهد کرد. ازاین‌رو، قیمت گذاری روی سایر کالاها تأثیر خاصی در بهبود قیمت فولاد نخواهد داشت و بدین ترتیب برنامه‌ای که دولت و وزارت صمت دنبال می‌کند خروجی مثبتی نخواهد داشت.
سعید عسکرزاده در گفت و گویی افزود: مهم‌ترین اصلاحی که باید در قیمت‌گذاری زنجیره فولاد رخ دهد، اصلاح نسبت‌ها در فرمول قیمت‌گذاری است. پیشنهاد انجمن سنگ‌آهن ایران، تعیین نسبت ۲۱ درصد شمش فولاد برای قیمت‌گذاری کنسانتره است و در شرایطی که در بازارهای جهانی این نسبت ۲۴ درصد است، پیشنهاد ما کاملاً منطقی است. اما این شیوه قیمت‌گذاری سبب کاهش قیمت فولاد نخواهد شد.
وی ادامه داد: افزایش قیمت‌ها نشان می‌دهد کنترل بازار از دست تشکل‌های مربوطه خارج شده و به همین دلیل به نظر می‌رسد، بهتر است به‌جای تعیین قیمت محصولات بالادستی فولاد بر اساس درصدی از قیمت شمش فولاد، در همان ابتدای زنجیره قیمت‌گذاری بر اساس پوشش بهای تمام‌شده با حاشیه سود منطقی تولیدکننده، تعیین شود و در مراحل بعدی با ضرایبی قیمت سایر محصولات تعیین می‌شد.
دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران تصریح کرد: در غیر این صورت باید انتهای زنجیره به‌عنوان مبدأ قیمت‌گذاری در نظر گرفته شود و قیمت سایر محصولات با نسبت‌هایی معقول و نزدیک به مدل‌های جهانی تعیین شود.
به گفته وی، شمش فولاد، محصول نهایی زنجیره فولاد نیست و قیمت‌گذاری زنجیره بر اساس درصدی از قیمت شمش، صحیح نیست. ضمن اینکه به نظر می‌رسد قیمت فولاد موردنیاز بازار داخل، باید قیمت متفاوتی با قیمت محصولات صادراتی داشته باشد و تخفیفی برای بازار داخل در نظر گرفته شود که به مصرف‌کنندگان نهایی فشاری وارد نشود.
عسکرزاده تأکید کرد: البته بهترین راه‌حل این است که در قیمت‌گذاری‌ها، تشکل‌های صنفی را درگیر کنند و البته که برای اصلاح قیمت‌های زنجیره، نیازی به کار کارشناسی سنگین نیست و تنها با بررسی آمارها، ظرفیت صنعت فولاد و مشورت با تشکل‌های صنفی، می‌توان برای اصلاح نقاط ضعف اقدام کرد.