صادرات تحت الشعاع هزینه حمل و نقل
افزایش و کاهش کرایه حمل‌ونقل و هزینه انتقال محصولات معدنی به کشورهای دیگر به‌طور حتم اثر بسیار گسترده‌ای روی افزایش یا کاهش تعداد سنگ‌های کشور در سبد صادراتی می‌گذارد، چراکه نرخ فروش این محصول در بازارهای جهانی محدودیت رقابتی دارد. این موضوع به‌ویژه در زمینه سنگ‌های گروه پایه کربنات کلسیم قابل‌ملاحظه‌تر است. در این زمینه کشور ترکیه بزرگ‌ترین رقیب ایران است که با پایین‌ترین قیمت‌ها در بازارهای جهانی حضور پررنگی دارد و شرایط را به ضرر ایران پیش برده است.
موضوع مهم افزایش هزینه سرسام‌آور حمل‌ونقل مواد معدنی است. به‌طور مثال در حال حاضر هزینه حمل زمینی یک تن کالا به کشور ایتالیا حدود ۱۷۵ تا ۱۸۰ یورو بر تن است، در حالی که ۲ سال پیش این رقم کمتر از ۱۰۰ دلار بر تن بوده است.
البته حمل‌ونقل دریایی وضعیت بهتری دارد. هرچند شرایط در بخش حمل‌ونقل دریایی نسبت به حمل‌ونقل ریلی مساعدتر است اما باید گفت حمل‌ونقل دریایی نیز مشکلات خاص خود را دارد. کشتیرانی جمهوری اسلامی در حال حاضر به‌دلیل تحریم‌ها تنها به بنادر محدودی خدمات‌رسانی می‌کند. به این ترتیب حمل‌ونقل دریایی به‌شدت با محدودیت تعداد کانتینر قابل‌دسترس روبه‌رو است. در چند ماه اخیر نیز ۳، ۴ کشتی با مشکل تخلیه محموله مواجه شده‌اند. این موضوع صادرکنندگان حوزه سنگ را با چالش‌های سنگینی در قبال تعهدات زمان تحویل کالا مواجه و نگرانی‌ها را دوچندان کرده است. برای حمل سنگ به شکل بلوک از کشتی‌هایی که مخصوص حمل سنگ کوپ هستند، استفاده می‌شود. استفاده نکردن از کانتینر در کشور نقش بسزایی در کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل داشته و میتواند قدرت رقابتی ایران را در بازارهای جهانی به‌شدت افزایش دهد. این موضوع به‌ویژه در رقابت با کشور ترکیه صادق است. باتوجه به اینکه در کشورهای مختلف مافیای سنگ وجود دارد، ایران باید به این موضوع توجه کند؛ به‌طور مثال در کشور ایتالیا حمل‌ونقل سنگ در دست یک شخص دارد. این فرد دارای بیش از ۱۰۰ کشتی مخصوص حمل سنگ است که با ظرفیت‌های مختلف کنترل هزینه‌های حمل‌ونقل دریایی را برعهده دارد و به‌طور کامل در جهت حفظ منافع کشور ایتالیا گام برمی‌دارد. ایران نیز میتواند با مذاکره و شناخت شرایط اینچنینی چند کشتی را برای حمل بدون کانتینر سنگ‌های کوپ اجاره کند. این کمک بزرگی به کنترل هزینه‌های حمل‌ونقل سنگ خواهد کرد.