بیولیچینگ: استفاده از باکتری ها برای بازیافت فلزات گرانبها از باطله های الکترونیکی

مجله Geographical با همکاری کیوان جعفری طهرانی: وسایل الکترونیکی سریعترین رشد باطله های جهان را تشکیل می دهند. تلفن های قدیمی، کنسول های بازی، دستگاه های منسوخ شده کامپیوتری، همه ناقوس های مرگ را بصدا در می آورند.

در سال ۲۰۱۹ در جهان ۵۴.۶ میلیون تن معادل وزن ۳۵۰ کشتی تفریحی یا ۷.۳ کیلوگرم به ازای هر نفر باطله الکترونیکی تولید شد. با این حال، تنها ۱۷.۴ درصد از آن به طور رسمی جمع آوری و بازیافت گردید.

از سال ۲۰۱۴ مقدار باطله های الکترونیکی بازیافت شده ۱.۸ میلیون تن در سال افزایش یافته که عدد خیلی کوچکی است چراکه میزان پسماند الکترونیکی تولید شده در مدت مشابه ۹.۲ میلیون تن در سال افزایش داشته است.

معمولاً کشورهای ثروتمند در اروپا و آمریکای شمالی پسماندهای الکترونیکی را به محل های دفن زباله در کشورهای در حال توسعه آفریقا و آسیا صادر می کنند.

بر اساس برآوردها و برمبنای بررسی های سالانه، اگر فلزات موجود در پسماندهای الکترونیکی به طور گسترده بازیافت شوند، ارزش باطله های الکترونیکی ۶۲.۵ میلیارد دلار در سال خواهد بود. این رقم حتی شامل لیتیوم گران قیمت از باتری خودروهای برقی (EV) نمی شود.

بازیابی بخش بیشتری از این ذخایر، فشار بر منابع طبیعی بکر را کاهش می دهد. اگر نسبت ذخایر بازیافتی ورودی به تولید افزایش نیابد، پیش بینی می شود ذخایر جهانی برخی عناصر مانند پلاتین طی ۱۵ سال به طور کامل تخلیه شود.

این در حالی است که تقاضا برای فلزاتی نظیر لیتیوم، کبالت، نیکل و منگنز که برای تولید باتری های خودروهای الکتریکی مورد نیاز هستند، در حال افزایش است.

پسماندهای الکترونیکی و باتری های اتومبیل های الکتریکی EV در حال حاضر از طریق فرآیندهایی به نام پیرومتالورژی و هیدرومتالورژی بازیافت می شوند. با این حال این فرآیندها شامل درجه حرارت بالا با تقاضای بالای انرژی و ردپای کربن بالا و مواد شیمیایی سمی مضر برای محیط زیست هستند.

در حال حاضر و بر اساس اطلاعات به روز (مورخ سپتامبر ۲۰۲۱)، بیشترین ذخیره لیتیوم جهان در زیر صحرای آتاکاما Atacama واقع در شمال شیلی قرار دارد در صورتیکه قبلا بولیوی به عنوان ذخیره اول لیتیوم جهان شناخته می شد. البته با اکتشاف معادن لیتیوم در افغانستان انتظار می رود، افغانستان از شیلی و بولیوی از نظر ذخایر لیتیوم جلو بزند.