گرو گرفتن معادن ایران برای بقای یک یا دو شرکت
دبیرکل انجمن سنگ آهن ایران گفت: سیاست فعلی بخش معدنی کشور بر این است که آینده مجموعه بزرگی مثل معدن را به توانایی محدود ماشین‌سازی داخلی گره زده‌ایم و علی‌رغم اطلاع از محدودیت توانایی و قابلیت ماشین سازان داخلی، اصرار بر عدم واردات و تولید داخل دارد.
سعید عسکرزاده فرآیند تصمیم‌گیری در سیاست‌های معدنی کشور را با اشکالات متعدد در خصوص ماشین‌آلات معدنی ذکر کرد و افزود: تنوع ماشین‌آلات در بخش‌های مختلف معدنی بسیار زیاد است و تولیدکنندگان ماشین آلات معدنی در تمام دنیا اغلب چند برند خاص هستند. بنابراین سطح تخصص آنها در تولیدات ماشین‌آلات، رقابت را برای دیگر تولیدکنندگان سخت و دشوار کرده؛ به همین علت است که داخلی‌سازی تمام ماشین آلات معدنی به‌نوعی ممکن و منطقی نیست.
این فعال معدنی تصریح کرد: میزان تقاضای ماشین‌آلات معدنی برابر با ظرفیت اقتصادی کشور نیست مضاف بر اینکه مهمترین عامل در تولید ماشین‌آلات معدنی مرتبط با فناوری است زیرا فناوریهای هر روزه، سبب افزایش بهره‌وری و راندمان تولید می‌شود هر چند بکارگیری از این فناوری‌ها نیازمند ساختاری قدرتمند و پر هزینه در حوزه تحقیق و توسعه است.
عسکرزاده گفت: برای تولید و تامین ماشین‌آلات معدنی در کشور چنین فضایی قابل دستیابی نیست و اگر چنین فضایی هم ایجاد شود هزینه تولید ماشین‌آلات بسیار گران تمام می‌شود. اما به فرض وجود چنین فضایی با فناوری بسیار بالا در کشور باید اذعان داشت وجود این ظرفیت‌ها در کشور بسیار ارزشمند است و می توان متناسب با توانایی، بررسی بازار و حجم تقاضای بازار تولیدات اختصاصی معدنی و راهسازی داشت.
وی بازاریابی منطقه‌ای را برای دوام و بقای تولید ماشین‌آلات معدنی مهم خواند و افزود: با ایجاد تقاضای مناسب برای یک برند می‌توان تولید ماشین آلات معدنی را در حوزه معدن و راهسازی توسعه داد و با ایجاد تقاضای موثر بقای برند را تضمین کرد.
دبیرکل انجمن سنگ آهن ایران گفت: برندسازی در سطح بین‌المللی نیازمند ارتقای کیفی، عزم ملی و حمایت همه جنبه و برداشتن موانعی مثل تحریم‌ها و مشکلات مربوط به انتقال پول است اما اگر این رویکرد و شرایط ایجاد شود می‌توان امیدوار بود که در تولید چند ماشین خاص به سطحی از بلوغ و کیفیت می‌رسیم که در ای صورت به‌عنوان یک برند مطرح می شویم.
وی ادامه داد: ماشین‌سازان داخلی ما توان تولید قطعات اصلی مثل موتور و گیربکس ندارند و نمی‌توانند با ماشین سازان بزرگ مطرح دنیا رقابت کنند؛ در نتیجه معادن کشور با معضلی برخورد کرده‌اند که از یک سو مجبور به استفاده از ماشین آلات معدنی فرسوده‌اند و از طرف دیگر تولید ماشین آلات داخلی پاسخگوی ظرفیت آنها نیست.
این فعال معدنی ادامه داد: یک شرکت تولیدکننده ماشین آلات معدنی کره‌ای به آزمایش و بکارگیری بیل مکانیکی خود پرداخت و پس از ده سال و پس از اگاهی از نحوه عملکرد ماشین‌آلات و بیل‌های تولید خود و انجام اصلاحات اقدام به تولید انبوه و عرضه به بازار کرد و به نمایندگی‌هایش اجازه فروش داد.
عسکرزاده تصریح کرد: چنین رویه ای در تولیدکنندگان ایرانی مشاهده نمی‌شود و اغلب تولیدکنندگان ماشین آلات نمی‌دانند چه مشکلاتی در حین بکارگیری و استفاده از تولیداتشان پیش خواهد آمد. با این حال سیاستگذاران معدنی با ساخت دو سه ماشین معدنی داخلی حکم به ممنوعیت واردات داده‌اند که نوعی گرو گرفتن کل معادن ایران برای بقای یک یا دو ماشین‌ساز داخلی بحساب می‌آید که نوعی ابهام و ایراد در ماشین‌سازی ایران است.