رد شایعات در خصوص تحویل قطره چکانی/ سیمانی ها را هم در خطر زمین گیر شدن بدانید

معدن ۲۴:علی اکبر الوندیان گفت: اگر سرمایه گذاری های جدید در صنعت سیمان شکل نگیرد، شرایط تامین انرژی به روال فعلی ادامه پیدا کند و سوخت جایگزین در زمان محدودیت های گازی دریافت نشود، خطر جدی صنعت سیمان را تهدید می کند.
به گزارش معدن۲۴، دبیر انجمن صنفی کارفرمایان سیمان در نشست خبری با اصحاب رسانه با رد شایعات مبنی بر عرضه قطره چکانی این محصول ابراز کرد: آمارها نشان می دهد که تولید کلینکر در سه ماهه اول سال ۱۴۰۲ به میزان ۲۱ میلیون تن بوده است که رشد ۳.۲ درصدی سالانه داشته است. در خصوص سیمان با تولید ۱۷ میلیون تن در مدت زمان مذکور رشد ۱۳ درصدی به نسبت مدت مشابه سال قبل رقم خورده است. همچنین تحویل داخلی سیمان در این مدت ۱۶ میلیون تن به ثبت رسیده که حاکی از افزایش ۱۲ درصدی دارد و شایعات مبنی بر عرضه و تحویل قطره چکانی واقعیت ندارد. تحویل سیمان در سه ماه ابتدایی سال نیز به ترتیب معادل ۴.۵، ۵.۸ و۶.۱ میلیون تن بوده است
وی در خصوص تامین سوخت جایگزین برای حفظ روند تولید ادامه داد: تقاضای اصلی این صنعت دریافت انرژی پایدار و نه ارزان قیمت بودن آن است. در شرایطی که با محدودیت های شدید گاز مواجه هستیم از دولت درخواست داریم که اجازه مصرف مازوت را به عنوان سوخت جایگزین در کارخانجاتی که امکان مصرف به لحاظ فاصله از شهرها را دارند صادر شود تا علاوه بر قیمت پایین فروش، اختلال در تولید هم به مشکلات این صنعت اضافه نشود. انتظار ما این است که با حذف تدریجی یارانه انرژی، به تبع تاثیرات آن هم در قیمت تمام شده لحاظ شود.
او ادامه داد: قطع گاز این صنعت را متوقف نمی کند اما نیازمند سوخت جایگزین هستیم که با محدودیت های گازی ذخایر مازوت دیگر جوابگو نیازها نیست.
او در رابطه با توان تولید سیمان کشور گفت: توان تولید فعلی این صنعت ۸۹ میلیون تن سالانه است اما در حال حاضر به دلیل محدودیت های انرژی در محدوده ۷۲ میلیون تنی قرار دارد.
الوندیان تداوم عرضه سیمان در بورس کالا را منطقی دانسته و بیان داشت: بورس کالا محلی برای رقابت، شفافیت و خرید منصفانه ست که مصر به ادامه این روند هستیم.
دبیر انجمن سیمان در پایان عنوان کرد: سیمان پایین ترین قیمت را در میان کالاهای ساختمانی دارد. متاسفانه عمر برخی از کارخانه های تولیدی به بیش از ۵۰ سال می رسد که با قیمت های فعلی در قیاس با دیگر صنایع از لحاظ نرخ بازگشت سرمایه، مزیت اقتصادی برای سرمایه گذاری ندارد و سرمایه گذاران علاقه ای به این امر را نشان نمی دهند. این موضع موجب شده است که نوسازی و طرح های توسعه ای جدیدی تعریف نشود و با ادامه این روند مجبور به واردات سیمان با قیمت بیش از ۳ برابر خواهیم شد که زنگ خطر جدی برای زمین گیر شدن این صنعت رسما به صدا در خواهد آمد.