معدن۲۴:استاد تمام گروه مهندسی نفت و معدن دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب گفت: اگر خواهان بهبود وضعیت معدنکاری و اکتشافات در کشور هستیم، دولت باید دست از تصدیگری در این حوزه بردارد
پیمان افضل در گفتگوی اختصاصی با معدن ۲۴ افزود: اکتشافات ناحیهای از زمان حضور دکتر مهدی کرباسیان در ایمیدرو وسعت و قوت گرفت. به طوری که نقشههای یک ۱۰۰ هزارم از سال ۹۶ تکمیل شدند و به دنبال آن پروژه نقشههای یک ۲۵ هزارم و یک ۵۰ هزارم در بخشهایی از کشور تهیه شد، هرچند نسبت به وسعت کل کشور بسیار اندک است.
وی بیان داشت: کشورمان از نظر تولید اطلاعات پایه معدنی با توجه به اینکه یک کشور معدن خیز محسوب میشود، بسیار عقب است. این در حالیست که دانش متخصصان ما به مراتب از کشورهای منطقه نظیر ترکیه بالاتر است.
دکتر افضل ادامه داد: در سالهای گذشته شاهد ورود شرکتهای بزرگ و هلدینگهای تازه تاسیس و سرمایهگذاری آنها در بخش معدنی و اکتشافی کشور بودیم.
وی اضافه کرد: این شرکتها و هلدینگهای بزرگ، خودشان وارد مقوله اکتشاف پهنهها شدند و به سرمایهگذاری پرداختند. در نتیجه نقش آنها در اکتشافات ناحیه کشور، پتانسیلهای معدنی خوبی نیز پیدا شده است.
این استاد دانشگاه بیان داشت: در سطح محلی که به اکتشافات عمومی و تفضیلی میرسیم، موضوع اکتشافات عمقی، ارزیابی منابع، ارزیابی ذخایر و انجام کارهای اقتصادی مهم است که در این زمینه نیز شرکتهای دولتی و خصوصی به موفقیتهایی نائل آمدهاند.
افضل خاطرنشان کرد: در این زمینه، کانسار جانجا در سیستان و بلوچستان، کانسارهایی در شرق و جنوب شرق ایران توسعه یافته و حتی برخی کانسارهای قدیمی با انجام اکتشافات جدید مشخص شد که ذخایر بیشتری دارند و حتی تیپ آنها دچار تغییر شده است.
وی گفت: به طور نمونه کانسار هیرد بیرجند با انجام اکتشافات جدید امروز به عنوان یک کانسار طلای پرفیری در کشور مطرح است.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: این گونه اقدامات سبب شده تا عمر معدنکاری در کشور بالاتر رفته و به محصولات با ارزش افزوده بیشتری دست یابیم.
وی خاطرنشان کرد: امروز در مقایسه با پیش از سال ۸۰، میزان حفاریهای اکتشافی در کشور بسیار زیادتر شده است؛ زمانی سالیانه حتی ۱۰ هزار متر حفاری مغزهگیری نداشتیم، اما امروز به چند صد هزار متر در سال رسیده است.
پروفسور افضل تاکید کرد: هرچند سطح منابع کشف شده در کشور بالا رفته است، اما هنوز نسبت به سایر کشورهای معدنی بسیار عقب هستیم. هنوز عمق اکتشافات ما نسبت به کشورهای پیشرفته پایینتر است و حتی کشورهایی نظیر مغولستان، عربستان و قزاقستان که در سالهای اخیر وارد این عرصه شدهاند، وضعیت بهتری نسبت به ما دارند.
** دولت دست از تصدیگری در معدن بردارد
وی تاکید کرد: دولت و حاکمیت باید نقش حمایتی در بخش معدن داشته باشد و از تصدیگری دست بردارد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب خاطرنشان کرد: در جهان از جمله کشور بزرگی نظیر آمریکا، سازمانهای زمینشناسی نقش حمایتی و تولید اطلاعات را بر عهده دارند که این اطلاعات در اختیار عموم قرار میدهند. این مساله به نفع کشور، معدنکاری و اقتصاد است.
وی تصریح کرد: اگر میخواهیم وضعیت معدن کاری و اکتشافات در کشورمان بهتر شود، باید دولت از تصدیگری به معنای ورود در همه عرصهها با شرکتهای خصوصیتی دست برداشته و سازمان زمینشناسی در جایگاه خود یعنی تولید اطلاعات پایهای قرار گیرد.
** شورای عالی زمین شناسی احیا شود
وی با اشاره به وجود شورای عالی زمینشناسی در دهههای گذشته در کشور یادآور شد: این شورا متشکل از همه وزیران و سازمانهایی بود که به نوعی با سازمان زمین شناسی ارتباط داشتند و استراتژیهای کلی را تصویب میکردند و حتی رئیس آن توسط شخص اول کشور پیشنهاد میشد. اما امروز رئیس سازمان زمین شناسی در حد معاون وزیر صمت پایین آورده شده است، در حالی که باید همچون سازمان محیط زیست به عنوان معاونت ریاست جمهوری مطرح باشد. بر این اساس یکی از درخواستهای ما احیای مجدد شورای عالی زمینشناسی است.
** وزارت صنایع و معادن شکل بگیرد
این استاد دانشگاه در ادامه بیان داشت: شکلگیری وزارت مستقل معادن و صنایع معدنی، حتی در یک بازه میان مدت ۱۰ ساله یکی دیگر از خواستههای فعالان این بخش است.
وی بیان داشت: امروز نه تنها دولتهای ایالتی در کشورهای پیشرفته نظیر کانادا وزارت صنایع معدنی مستقل دارند، بلکه حتی دولت طالبان در افغانستان یک وزارت معادن جداگانه در نظر گرفته و به نقش موثر معدن واقف شده است.
پروفسور افضل تاکید کرد: احیای وزارت معادن و خارج شدن آن از سیطره صنایع و بازرگانی، به منظور تدوین استراتژیهای درست برای پیشبرد بخش معدن نیاز است.
وی خاطرنشان کرد: همه دولتهای پس از احمدی نژاد معترف شدهاند که ادغام وزارتخانهها امری اشتباه بود، به طوری که شاهد بودیم همواره مسائل استراتژیک معدنی زیر سایه مباحث پوپولیستی نظیر قیمت مرغ، گوشت و تخم مرغ پنهان میشد و دولت و وزیر مربوط نمیتوانست به خوبی در زمینه تولید معدن که امری دیرپا است، سرمایهگذاری کند.
پایان خبر////