ضربه شکاف ارزی به صنعت فولاد
معدن ۲۴:شکاف عمیق ایجاد شده میان ارز نیمایی و آزاد تبعات مختلفی را به دنبال دارد که بخشی از آن می تواند در حوزه صادرات غیرنفتی نمایان شود که یکی از مصداق های مشخص آن صنعت فولاد است.
در حال حاضر ارز نیمایی ۴۰ تا ۴۳هزار تومان و ارز آزاد ۶۵هزار تومان است و چیزی بیش از ۲۲هزار تومان بین این دو فاصله است.
بر همین اساس، در صورتی که فاصله این دو افزایش بیشتری پیدا کند ، نه‌تنها صادرات زنجیره فولاد بلکه صادرات سایر محصولات نیز در شرایط نامساعدی قرار خواهد گرفت اما در این بین تنها راه‌حل این است که دلار نیمایی را به ارز آزاد نزدیک کنند.
کیوان جعفری‌طهرانی تحلیلگر ارشد بازارهای جهانی در این باره معتقد است، تولیدکنندگان و صادرکنندگان کل زنجیره فولاد کشور برای صادرات محصولات خود باید بر مبنای ارز نیمایی عرضه دلار را انجام دهند، به تازگی براساس اعلام وزیر اقتصاد، ظاهرا قرار است نرخ جدیدی در ۱۰روز آینده اعلام شود.
به گفته طهرانی در حال حاضر، ارز نیمایی ۴۰ تا ۴۳هزار تومان و ارز آزاد حدود ۶۵هزار تومان است و با یکدیگر بیش از ۲۲هزار تومان فاصله دارند. بر همین اساس، در صورتی که فاصله این دو نرخ افزایش یابد، نه‌تنها صادرات زنجیره فولاد، بلکه صادرات سایر محصولات کشور نیز در وضعیت بدی قرار خواهند گرفت.
به اعتقاد ناظران با توقف صادرات، صنعت فولاد نیز دچار آسیب جدی خواهد شد. این در حالی است که محصولات زنجیره فولاد از بالادستی، میانی و پایین‌دستی مازاد وجود دارد که قابلیت مصرف داخلی ندارند و باید صادر شوند اما در صورت افزایش فاصله این ۲نرخ، صادرات آنها متوقف خواهند شد.
جعفری طهرانی تصریح می کند که افزایش حجم صادرات فولاد در کشور ما تنها در صورتی عملی می‌شود که نگرش و تصمیمات دولت تغییر کند. زمستان سال گذشته بود که قیمت میلگرد ایران در بازار جهانی از شمش فولاد پایین‌تر بود و متاسفانه صادرات محصولات پایین‌دستی به‌صرفه نبود زیرا بسیاری از کشورها برای واردات محصولات پایین‌دستی عوارض CVD تعیین کرده بودند.
همچنین زمانی که ما قادر به صادرات محصولات خود به کشورهای همسایه نباشیم، بدون شک به دلیل بعد مسافت و افزایش هزینه‌های حمل دریایی نمی‌توانیم با قیمت رقابتی این محصولات را به کشورهای دورتر صادر کنیم زیرا هزینه حملونقل دریایی در قیمت کالا تحویل در مقصد تاثیر بسزایی دارد.
از طرفی هزینه حملونقل دریایی در طول ماه‌های اخیر به‌ویژه در خصوص کشتی‌های فله‌بر به دلیل افزایش قیمت جهانی سوخت، بانکر و نفت بالا رفته است. همچنین تنش‌های اخیر خاورمیانه در تنگه باب‌المندب سبب شده کشتی‌های تجاری به جای عبور از دریای سرخ و کانال سوئز، قاره آفریقا و دماغه امید نیک را دور بزنند که نتیجه آن افزایش ۱۰ تا ۱۴روزه زمان و هزینه حملونقل دریایی است.