مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران:
تکنولوژی بومی شده، مزیت فولادسازی ایران/ سواحل مکران، آینده توسعه فولادسازی کشور/ سهم ۴ درصدی ایران از تولید فولادهای پیشرفته در جهان
معدن۲۴- مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران گفت: توسعه صنعت فولاد یکی از پیشرانهای رشد اقتصادی بوده و هست و باید با قدرت ادامه یابد. در این راستا باید مجوزهای جدید در جهت توسعه جغرافیایی زنجیره فولاد سوق داده شود.
به گزارش معدن ۲۴، «محمد وحید شیخ زاده» با اشاره به ضرورتهای توسعه زنجیره فولاد افزود: در سال ۲۰۳۱ جهان با کمبود حدود ۱۰۰ میلیون تن DRI مواجه خواهد شد، اکنون پیش بینی تولید آن ۲۰۰ میلیون تن است و نیاز جهانی در آن سال به ۳۰۰ میلیون تن خواهد رسید.
وی بیان داشت: منطقه منا در حال تبدیل شدن به قطب تولید آهن اسفنجی و فولاد سبز است.
مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران ادامهداد: اکنون هندوستان برنامه رشد سالیانه مصرف فولاد را ۸ درصد در نظر گرفته و قصد دارد ۱۴۰ میلیون تن تولید فعلی خود را در سال ۲۰۳۰ به ۳۰۰ میلیون تن برسد.
وی اضافه کرد: همچنین در سال گذشته میلادی ترکیه ۳۳ میلیون تن تولید فولاد داشته و در مقابل مصرف آن ۳۸ میلیون تن بوده است؛ این در حالیست که صادرات آن ۱۴۵ میلیون تن و واردات آن ۲۰ میلیون تن بوده و فقط ۱۰ میلیون تن ورق گرم وارد کرده است.
تکنولوژی بومی شده، مزیت فولادسازی ایران
شیخ زاده خاطرنشان کرد: در ایران شایستگیهای ممتاز و مزایای زیادی برای توسعه زنجیره فولاد وجود دارد که از جمله آن دانش فنی و تکنولوژی بومی شده قابل ذکر است.
وی اظهار داشت: تقریبا در کل زنجیره فولاد از کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی و فولادسازی، دارای دانش فنی بومی شده هستیم و فقط در بخشهای پایین دستی باید عمق دانشیمان را زیادتر کنیم.
مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران، نیروی انسانی زبده را مزیت دیگر فولادسازی در کشور برشمرد و گفت: اگر به ۳۰ سال پیش برگردیم درک مدیران فولادسازی به اندازه امروز نبوده است و این سرمایه اصلی ماست که در کشور شکل گرفته است؛ سرمایه ای که در کشورهای منطقه و حتی پیشرفته به این وسعت آن را مشاهده نمیکنیم.
کسب رتبه هفتم تولیدکنندگان فولادی جهان دور از دسترس نیست
وی همچنین به هزینه پایین انرژی، دسترسی به آبهای بینالمللی و پتانسیل بالای انرژیهای تجدید پذیر در کشور اشاره کرد و گفت: در منطقه سنگان در موضوع انرژیهای بادی ظرفیت بسیار خوبی وجود دارد. با این ظرفیتها ایران به راحتی میتواند رتبه هفتم تولید فولاد جهان را به دست آورد و سهم این صنعت در تولید ناخالص داخلی از ۴.۵ درصد فعلی به بیش از ۱۰ درصد برسد و به صادرات بیش از ۱۰ میلیارد دلاری دست یابد.
شیخ زاده گفت: اکنون حدود ۳۲۹ پروژه فولادسازی به ظرفیت ۵۵۵ میلیون تن در جهان تعریف شده که تا سال ۲۰۲۶ میلادی ۶۰ میلیون تن آن به مدار میآید و ۱۰۶ میلیون تن آن به احتمال زیاد به مدار خواهد آمد. این در حالیست که در منطقه خاورمیانه ۹۸ پروژه به ظرفیت ۹۲ میلیون تن تعریف شده است؛ ماهیت این فولاسازیها «فولاد سبز» و حرکت از کوره بلند به سمت آهن اسفنجی است.
وی بیانداشت: اکنون بین ۱۵ تا ۱۶ میلیون تن پروژه در کشور مصر، ۵ میلیون تن در عمان، همچنین در آرامکو و سایر شرکتهای منطقه پروژه فولادی تعریف شده که ظرفیت آنها در مجموع ۳۴ میلیون تن است.
مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران در ادامه به بیان چند توصیه پرداخت و اظهار داشت: نخستین توصیه، تکمیل زنجیره فولاد در پایین دست است؛ به طور مثال فولادسازی مانند مبارکه یا گلگهر در جایی که به ورق گرم رسیدند باید روی ورق سرد ورقهای رنگی و کالاهای با ارزش افزوده بالاتر تمرکز کنند.
وی اظهار داشت: در مساله رفع چالش منابع آبی نیز همیشه این بحث مطرح بوده که آیا باید سنگ را کنار دریا بیاوریم یا آب را کنار معدن؟ اما با اجرای پروژه انتقال آب خلیج فارس به نظر میرسد اینکه آب را کنار معدن بیاوریم بهتر است و هزینههایمان کاهش مییابد.
شیخزاده افزود: این در حالیست که وقتی آب را منتقل میکنیم، تبعات جنبی و مثبتی برای مناطق بین مسیر نیز به دنبال خواهد داشت.
وی همچنین بر لزوم استفاده از ظرفیت انرژی خورشیدی با توجه به رویکرد پدافند غیرعامل تاکید کرد و گفت: به نظر میرسد توسعه فولاد را در منطقه سنگان تا مرحله ورق باید ادامه داد؛ یعنی به جای اینکه کنسانتره یا گندله یا حتی آهن اسفنجی به آن منطقه بیاوریم؛ بهتر است آب را به آنجا منتقل کنیم و تا انتهای ورق و محصول نهایی را داشته باشیم؛ به این ترتیب هم توسعه منطقه را به دنبال داشته، هم پدافند غیرعامل رعایت شده است و هم صرفهجویی در هزینهها اتفاق افتاده است و نظیر این موضوع میتواند در استان یزد و کرمان در پایین دسته فولاد اتفاق بیفتد.
سواحل مکران، آینده توسعه فولادسازی کشور/ الگوبرداری از ژاپنیها کارساز است
مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران به سواحل مکران اشاره کرد و گفت: سواحل مکران نسبت به بندرعباس، ۸۰۰ کیلومتر با آبهای بینالمللی نزدیکتر است و آینده توسعه کشور محسوب میشود و میتوان بدون اتکا به مواد اولیه داخلی در سالهای طولانی در سواحل مکران فولادسازیها را داشته باشیم.
وی به تجربه مشاهده خود از شرکت کوبه استیل ژاپن اشاره کرد و اظهار داشت: این شرکت مواد اولیه را در کنار دریا تبدیل به گندله، آهن اسفنجی، فولاد، ورق، درب خودرو و غیره میکند و محصول نهایی که درب خودرو باشد را به شرکتهای خودروسازی میفروشد؛ به این ترتیب ژاپنی که حتی یک تن ماده معدنی ندارد، ۸۵ میلیون تولید فولاد دارد و مواد اولیه مورد نیاز خود را از استرالیا، برزیل و غیره وارد میکند و ما نیز میتوانیم چنین ایدهای را در مکران الگوبرداری کنیم.
شیخزاده خاطرنشان کرد: یکی از مزایای کشورمان این است که به دلیل نوع سنگهای موجود و همچنین برخورداری از گاز، از روز اول تولید فولادمان تولید «فولاد سبز» بوده است، بهطوری که با روشهای ما به ازای تولید هر تن فولاد ۱.۲ تن کربن تولید میشود.
وی به بازار «کربن کردیت» (جریمه به ازای تولید هر تن کربن) اشاره کرد که تا سال ۲۰۳۰ اجباری میشود و افزود: اکنون تجارت این بازار سالیانه ۷۰۰ میلیارد دلار است که پیش بینی میشود تا سال ۲۰۳۰ به پنج هزار میلیارد دلار برسد. اکنون ۹ درصد آلودگیهای کربن جهان را فولادسازیها تولید میکنند که سالیانه حدود ۳.۲ میلیارد تن میشود.
مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران یادآور شد: در سال ۲۰۳۰ جریمهای که برای تولید کربن بر کل زنجیره فولاد قرار خواهد گرفت حدود ۲۵۰ دلار در هر تن خواهد بود. همچنین در سال ۲۰۵۰ سهم قوس الکتریک از ۳۰ درصد به ۴۸ افزایش خواهد یافت و اینگونه است که عربستانیها ۲۶۰ میلیارد دلار در انرژیهای تجدیدپذیر میخواهند سرمایهگذاری کنند.
سهم ۴ درصدی ایران از تولید فولادهای پیشرفته در جهان
وی گفت: اکنون سهم تولید فولادهای پیشرفته در جهان ۱۵ و در ایران ۴ درصد است؛ به عبارتی زحمت کار را ما میکشیم، اما کالاهای با ارزش افزوده بالا تولید نمیکنیم؛ به همین دلیل توسعه صادرات فولادهای با ارزش افزوده بالا باید در دستور کار باشد.
شیخزاده، در جمعبندی سخنان خود اظهار داشت: توسعه صنعت فولاد یکی از پیشرانهای رشد اقتصادی بوده و هست و باید با قدرت ادامه یابد.
وی بر سوق دادن مجوزهای جدید در جهت توسعه جغرافیایی زنجیره فولاد تاکید کرد و خواستار تثبیت قوانین مربوط به صادرات شد.
مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران گفت: در سه سال گذشته صنعت فولاد به دلیل سیاستهای عوارض صادراتی و تثبیت نرخ ارز، لطمات جبران ناپذیر خورده است، اما اگر این رویه اصلاح شود حتماً مزیتهای صادراتمان را خواهیم داشت.
وی همچنین برای توسعه مبتنی بر فناوریهای نوین تاکید کرد و گفت: امروز با فناوری «High4» در جهان مواجهیم که منجر به حذف گندله و کنسانتره سازی شده است. کاری که شرکت پرایم متالز در اتریش نیز انجام داده و ما نیز در فکور صنعت به دنبال فراهم کردن پایلوتی هستیم که میتواند سنگ آهنهای کم عیار و هماتیتی را به طور مستقیم به شکلی شبیه آهن اسفنجی تبدیل کند؛ بر این اساس ناگزیر از رفتن به سمت توسعه فناوری هستیم.
** لزوم توسعه زنجیره فولاد در جداره آبی جنوب کشور
شیخزاده همچنین بر توسعه زنجیره در جداره آبی جنوب کشور تاکید کرد و گفت: باید بتوانیم بیشتر برنامههای توسعه خود را به آن سمت ببریم.
وی به شرکت وله برزیل اشاره کرد که اموراتی همچون جاده سازی را انجام میدهد، بندر خاص خود در اختیار داشته و حتی کشتی برای واردات و صادرات خود در اختیار دارد، اما گفت: در کشورمان با وجود این همه شرکتهای فولادساز، هنوز اسکلههای اختصاصی نداریم یا در موضوع توسعه ریلی اقدامی انجام ندادهایم.
مدیرعامل شرکت مهندسی فکور صنعت تهران خاطرنشان کرد: با الگوربرداری از ابرپروژه انتقال آب که از سوی شرکتهای بزرگ فولادی و معدنی انجام شد، میتوان کارهای مشترک توسعهای بیشتری تعریف کرد.
پایان خبر//////