رئیس انجمن سنگ آهن ایران عنوانکرد:
افغانستان؛ کشوری گرفتار در دوگانه قوانین مترقی و زیرساختهای ضعیف/ تهاتر سنگ آهن و شمش بهترین گزینه فعلی برای توسعه مراودات معدنی دو کشور است
معدن ۲۴- رئیس انجمن سنگ آهن ایران با اشاره به سفر اخیر خود به افغانستان و دیدار با مقامات معدنی و تجار این کشور، گفت: افغانستان، کشوری گرفتار در دوگانه قوانین مترقی و زیرساختهای ضعیف است؛ امری که سرمایه گذاران ایرانی باید به آنها توجه داشته باشند. با این حال به نظر می رسد در شرایط فعلی، تهاتر سنگ آهن با شمش فولادی بهترین گزینه برای توسعه مراودات معدنی دو کشور باشد.
«مهرداد اکبریان» امروز در گفتوگوی اختصاصی با خبرنگار سایت خبری- تحلیلی معدن ۲۴ با اشاره به سفر اخیر خود به همراه وزیر صنعت، معدن و تجارت به افغانستان افزود: این سفر، سفر بسیار خوبی بود. پیش از ما گروههای معدنی زیادی از ایران برای مذاکره به این کشور سفر کرده بودند اما به نتیجه لازم دست نیافته بودند. در این راستا جو بسیار بدی بین دو کشور وجود داشت؛ مبنی بر اینکه سرمایهگذاران ایرانی متمایل به کار و همکاری با افغانها نیستند یا برعکس افغانها روی خوش به ایرانیها نشان نمیدهند.
وی بیان داشت: اینمساله سبب شد تا اکثر کارهای تعریف شده بین دو طرف ناقص باقی بماند، حتی کنسرسیومی برای همکاریهای مشترک تشکیل شده بود که آن هم بینتیجه ماند.
اکبریان با اشاره به حضور اتابک؛ وزیر صنعت، معدن و تجارت در این سفر به عنوان رئیس گروه اعزامی، خاطرنشان کرد: نظر ایشان این بود که شرکتهای بزرگ همچون فولاد مبارکه که تحمل ریسک بالاتری را دارند باید به عنوان پیش قراول در افغانستان قرارداد ببندند تا راه برای شرکتهای خصوصی و کوچکتر فراهم شود و معتقدم این تفکر درستی است.
** احداث کارخانه توسط فولاد مبارکه در نقطه صفر مرزی
وی با اشاره به حضور مدیرعامل و معاون خرید شرکت فولاد مبارکه اصفهان در این سفر، ادامه داد: آنها بیشترین مذاکرات را با طرف افغانستانی انجام دادند و حتی موضوع احداث کارخانه در افغانستان و سرمایهگذاری در این کشور مطرح، اما مقرر شد فعلاً در نقطه صفر مرزی و نزدیک مرز دو کشور باشد.
رئیس انجمن سنگ آهن ایران توضیح داد: بزرگترین مشکل برای کار کردن در معادن افغانستان؛ نبود زیرساختهای جادهای، ریلی، همچنین آب برق مناسب است. حتی ممکن است معدنی بسیار ارزشمند باشد اما برای فعالیت مقرون به صرفه نباشند.
وی تاکید کرد: شرکتهایی که متمایل به کار در افغانستان هستند باید نزدیک به مرزها کار کنند تا بتوانند انتقال انرژی را از ایران انجام داده و کامیونهایشان با کمترین هزینه و سوخت کار کنند. بر این اساس به نظر میرسد کار کردن با افغانها یک «همکاری در چند فاز» خواهد شد تا بتوان به تدریج در معادن دورتر این کشور نیز کار کرد.
اکبریان با اشاره به دیدار با والی ولایت هرات تاکید کرد: هرات با دارا بودن مردمانی مهربان با ایرانیها و همچنین برخورداری از امنیت بالا، یکی از بهترین محلهایی است که سرمایهگذاران ایرانی میتوانند در آنجا کار کنند و والی آنجا علاقمندی بالایی به حضور ایرانیها در ولایتش دارد و ابراز میکند که هرگونه کمک را به شرکتها و هیئتهای ایرانی انجام خواهد داد.
** یک بام و دو هوای قوانین و زیرساختها
وی در ادامه به دوگانگی موجود در افغانستان برای کار کردن اشاره کرد و گفت افغانستان یک کشور با زیرساختهای ضعیف است و هر سرمایهگذاری قادر به کار کردن در این کشور نیست، چرا که باید خودش زیرساختها را فراهم کند.
رئیس انجمن سنگ آهن ایران ادامه داد: در مقابل از آنجایی که افغانستان عضو سازمان تجارت جهانی ( wto ) است، از قوانین به روز و مترقیانهای برخوردار است که در آن سختگیریهای زیادی برای جابجایی پول، سرمایهگذاری، مالکیت معادن و غیره در نظر گرفته شده است؛ این مسئله برای ما ایرانیها و سرمایهگذاران ما که سالها از محیطهای بینالمللی فاصله گرفتهاند کمی سخت است، اما آنطور هم نیست که نتوان در این کشور کار کرد.
** لزوم تدوین نقشه راه مناسب همکاریهای معدنی دو کشور
وی تصریح کرد: امروز نیازمند یک نقشه راه برای همکاری و سرمایهگذاری ایران و افغانستان در بخش معدن با همکاری گروههایی از دو طرف و همچنین هماهنگی دولتها هستیم.
** تنوع فرصت های معدنی؛ از سنگ آهن تا طلا، مس و عناصر نادر خاکی
اکبریان بیان داشت: با همه عظمتی که معادن سنگ آهن افغانستان دارد، اما شاید کار کردن در معادنی به جز سنگ آهن از جمله طلا، مس، کرومیت، باریت و حتی عناصر نادر خاکی سهل الوصولتر بوده و شرایط آسانتری داشته باشد. با این حال در سنگ آهن هم ذخایر خوب با عیار بالا دارند که برای هر سرمایهگذاری وسوسه کننده است.
** عمده معادن افغانستان اکتشاف نشده است
وی ادامه داد: تاکنون بخش کوچکی از معادن افغانستان اکتشاف شده و شناسنامه دارند، معادنی که محصولات آنها قیمت گذاری شده و قوانینی در خصوص آنها وجود دارد؛ با این حال بخش عمده معادن این کشور هنوز اکتشاف نشده است.
این مقام صنفی تصریحکرد: نظر من این است که طی توافقی با مسئولان افغانستانی، سرمایهگذاران اکتشافی ایرانی بتوانند به این بخش ورود کنند تا ذخایر خوبی را در این کشور اکتشاف کنند.
** امنیت قابل قبول شهرهای افغانستان/ ضعف زیرساخت؛ بزرگترین مساله
وی، امنیت موجود در افغانستان را با وجود جنگهای متعددی که پشت سر گذاشته، مناسب و قابل قبول توصیف کرد و گفت: ضعف زیرساخت عمدهترین چیزی است که سرمایهگذاران خارجی را برای فعالیت در این کشور آزاد میدهد که نیازمند توسعه سیاسی و بازتر در عمل کردن در حوزه سیاسی است تا جلب سرمایهگذاری بیشتری داشته باشند.
اکبریان اظهار داشت: تاکنون سرمایهگذارانی که در افغانستان حضور یافتهاند خیلی در قید و بند سودآوری سرمایهگذاریشان نبودند، بلکه آنان در پی حرکتهای سیاسی یا انسان دوستانه وارد این کشور شدهاند و حتی کمکهای بلاعوض انجام دادهاند. اما موج بعدی سرمایهگذاران با هدف سوددهی، امنیت بالای فعالیتها، دارا بودن توجیه اقتصادی و دیدن آینده ۱۰ تا ۳۰ ساله ورود خواهند کرد.
وی گفت: در دولت افغانستان این اراده را دیدم که در تلاشند تا روزهای بهتری را در بخش معدن داشته باشند.
رئیس انجمن سنگ آهن ایران خاطرنشان کرد: از جمله قوانینی که فعالان معدنی برای کار در بخش معدن این کشور با آن مواجهند این است که مواد معدنی باید تبدیل به محصولات بعدی شود، کارخانجات باید در خاک افغانستان احداث شود و تا حد ممکن مواد اولیه از این کشور خارج نشود.
وی تصریح کرد: اینها قوانین بسیار خوبیست اما در شرایط فعلی که این کشور از سرمایه و زیرساخت لازم برخوردار نیست این قوانین نه تنها کمک کننده نیست بلکه میتواند مانع و بازدارنده سرمایهگذاری در این کشور باشد.
رئیس انجمن سنگ آهن ایران تاکید کرد: به افغانها پیشنهاد دادیم که با کارخانجات ذوب آهن و مبارکه ما قرارداد ببندند و در وهله نخست همکاریها، «سنگ آهن بدهند و شمش تحویل بگیرند» و آن را به میلگرد و سایر محصولات تبدیل کنند.
وی خاطرنشان کرد: به آنها گفتیم، اینکه میخواهید زنجیره فولادتان را داشته باشید ایده خوبی است اما اینکه حلقههای نظیر سنگ آهن، گندله، آهن اسفنجی و غیره را پشت سر هم داشته باشید غلط است و باید حلقهها را بر مبنای شرایطی که در این کشور حاکم است تهیه کنند؛ لذا تاکید کردم که طراحی و توسعه باید با توجه به شرایط این کشور بوده و در این راستا میتوانند از تجربیات ایرانیها استفاده کنند.
اکبریان در خاتمه گفت: فقط در کابل ۵ کارخانه تولید میلگرد در حال احداث است، لذا بهترین شیوه همکاری در شرایط فعلی این است که از آنها سنگ آهن بگیریم و در مقابل شمش فولاد تحویل بدهیم.
پایان خبر//////