آیا ذوب‌آهن اصفهان، بانک آینده بعدی است؟
معدن ۲۴:ذوب‌آهن اصفهان یک بنگاه صنعتی ملی است با ریشه‌های عمیق در تاریخ توسعه کشور.
هنگامی که هر یک پاتیل های مذاب در فولادسازی های ذوب‌آهن حرکت می‌کند، زمین می‌لرزد. بنابراین فاصله زیادی با یک شرکت کاغذی دارد.
با این حال، یک پرسش سخت و نگران‌کننده این روزها در بازار سرمایه شنیده می‌شود:
آیا ذوب‌آهن ممکن است به سرنوشتی شبیه بانک آینده دچار شود؟
پرسشی که اگر امروز به آن پاسخ داده نشود، فردا شاید دیگر فرصت پاسخ دادن نداشته باشیم.
نشانه‌ها را جدی بگیرید!
هر دو سازمان اسیر الگوهای بحران‌ساز مشابهی شده‌اند:
• ساختار هزینه‌ای سنگین و ناترازی مالی
• وابستگی بالا به تصمیمات بیرونی و تغییرات محیطی
• کاهش تدریجی اعتماد بازار سرمایه
• کمبود منابع سرمایه‌گذاری برای آینده
اینها (و بعضی موارد دیگر) همان چیزهایی است که بانک آینده را از ورشکستگی عملیاتی به سمت ادغام اجباری کشاند.
پس سؤال منطقی است:
آیا مسیر ذوب‌آهن نیز به همان سمت می‌رود؟
تفاوت مهم: جنس دارایی‌ها
بانک آینده بر اعتماد و دارایی‌های کاغذی استوار بود. اعتماد که فرو ریخت، همه چیز تمام شد.
ذوب‌آهن اما:
• کارخانه و تأسیسات واقعی دارد
• هزاران نیروی متخصص
• زنجیره تأمین گسترده
• بازار تثبیت‌شده داخلی و صادراتی
• برند شناخته‌شده در کیفیت
به همین دلیل اگر روزی ذوب‌آهن سقوط کند، علت آن ضعف تصمیم‌گیری‌های امروز خواهد بود، نه اجبار و تقدیر.
سقوط یک «صنعت»، سقوط یک «اقتصاد»
حذف بانک‌های مشکل‌دار شاید خاطره‌ای کوتاه ایجاد کند.
اما سقوط یک غول صنعتی مانند ذوب‌آهن یعنی:
• توقف پروژه‌های ملی
• قفل شدن زنجیره‌های پایین‌دستی
• هزاران شغل در خطر
• افزایش واردات فولاد و فشار ارزی بر کشور
این ریسک ملی است، نه یک مشکل شرکتی.
سؤال اصلی: باز هم صبر کنیم؟
علائم هشدار، کاملا آشکار است:
• فناوری پرهزینه و قدیمی و به‌روز نشده
• بهره‌وری انرژی پایین
• محدودیت‌های جدی گاز و برق
• حاشیه سود شکننده
• رقابت بسیار سخت در منطقه
اگر همان مسیر قبلی ادامه یابد، نتیجه آن نیز تغییر نخواهد کرد.
فرصت نجات هنوز زنده است
راهکارهای فوری و واقع‌گرایانه:
شفاف‌سازی مالی و بازسازی اعتماد سهامداران
حرکت برنامه‌ریزی‌شده به سمت نوسازی خطوط تولید و بهینه‌سازی انرژی
جذب سرمایه و همکاری راهبردی برای ارتقای فناوری و توسعه محصول
ارزش این شرکت تنها بر روی کاغذ نیست در دارایی‌های واقعی و سرمایه انسانی آن است.
نمونه‌های موفق جهانی
لاکشمی میتال، سرمایه دار خوش فکر هندی بارها ثابت کرده است که کارخانه‌هایی با مشکلات بزرگ‌تر از ذوب‌آهن را می‌توان با مدیریت حرفه‌ای، بازسازی مالی و نوسازی فناوری دوباره به سودآوری رساند.
پس مشکل، غیرقابل‌حل بودن وضع موجود نیست. مشکل به تعویق انداختن تصمیم‌ها است.
ذوب‌آهن نه‌تنها می‌تواند سرپا بماند، بلکه رشد کند و همچنان نماد افتخار صنعتی کشور باشد.
اگر چنین نشود، دلیل آن خواست خداوند نیست، بلکه کوتاهی ما است.
با ما در دوازدهمین کنفرانس بین المللی فولاد استیل پرایس همراه باشید.
تهران، ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۴
۰۲۱۸۸۹۹۴۶۸۵/ ۰۹۳۶۱۵۸۴۷۸۸