چالش استفاده از کنسانتره سولفیدی با افتتاح کارخانه سرب و روی مهدی‌آباد/ صنایع پایین‌دستی سرب و روی ضعیف است
مدیر مجتمع سرب و روی مهدی آباد با اشاره به ضعف فناوری و همچنین ضعف صنایع پایین دستی سرب و روی در کشور، گفت: با به مدار آمدن کارخانه مهدی آباد، یکی از چالش‌های اساسی استفاده از کنسانتره سولفیدی تولیدی آن خواهد بود.
“حمیدرضا حمایت” در گفت‌وگوی اختصاصی با معدن ۲۴ افزود: با توجه به عیار پایین ۵ درصدی ماده معدنی در معدن مهدی آباد باید کارخانه در کنار معدن احداث شود.
وی بیان داشت: به این منظور، با مشاوره شرکت ATC استرالیا مجوزهای لازم برای ساخت کارخانه در منطقه حفاظت شده کالمند گرفته شده است، آب مورد نیاز از فاصله ۱۰۵ کیلومتری با هزینه ۵۰۰ میلیارد تومانی تامین شده و پست برق ۴۰۰/۱۳۲ احداث شده و ۹۷ میلیون تن باطله برداری انجام شده است.
مدیر مجتمع سرب و روی مهدی آباد خاطرنشان کرد: تا پایان مهر ماه سنگ شکن کارخانه اجرایی خواهد شد، از ابتدای آبان ماه انجام تست گرم با آب و اواخر آبان انجام تست با مواد معدنی اجرایی خواهد شد و با توجه به ملی بودن پروژه به احتمال زیاد با حضور رئیس جمهوری افتتاح می‌شود.
وی تصریح کرد: مطابق قرارداد در فاز نخست ۲۰۰ هزار تن کنسانتره سرب و روی با عیار ۳۵ درصد تولید خواهد شد که بزرگترین واحد در کشور است، هرچند با خرید یک آسیاب ریگرند از سوئیس، به عیار ۵۰ تا ۵۵ درصد خواهد رسید.
وی اظهار داشت: در معدن مهدی آباد نکته حائز اهمیت این است که وقتی کنسانتره از کارخانه خارج شود، آیا صنایع ما توان استفاده از کنسانتره سولفیدی را خواهند داشت؟
حمایت ادامه داد: تا قبل از ظهور مهدی آباد ۹۱ درصد کارخانجات شمش سرب و روی کشور از روش لیچینگ مستقیم و خوراک اکسید استفاده می‌کردند و باید گفت آنقدر که صنایع فراوری توسعه پیدا کرده، به اکتشافات و استخراج آن پرداخته نشده و باید به این نقطه ضعف رسیدگی شود.
وی گفت: اکنون نسبت استخراج به ذخایر در کشور ۱.۸ و در جهان ۵.۴ است؛ یعنی با همین میزان ذخایر موجود می‌توانیم ماشین آلات نو یا کارکرده آورده و استخراج سالیانه‌مان را افزایش دهیم.
مدیر مجتمع سرب و روی مهدی آباد یادآور شد: ظرفیت کنونی اسمی تولید شمش سرب و روی کشور ۴۹۰ هزار تن است، اما فقط ۲۲۰ هزار تن آن تولید می‌شود؛ یعنی همین الان ۲۷۰ هزار تن ظرفیت خالی وجود دارد که از امکانات آب و برق نیز برخوردار است. با اضافه شدن مهدی آباد ۲۰۰ هزار تن کنسانتره بیشتر تولید می‌شود که سولفیدی هم هست، اما آیا کارخانجات توان استفاده از آن را دارند یا خیر؟
وی خاطرنشان کرد: هرچند طرحی برای تبدیل سولفید به اکسید ارائه شده و در این زمینه با دانشگاه یزد نیز قرار داده تحقیقاتی منعقد شده است، اما باید گفت صادرات کنسانتره سولفیدی صرفه بیشتری دارد تا اینکه به شمش تولید شود و این مسئله باید رفع شود که نیازمند سیاستگذاری است.
حمایت اظهار داشت: از ۲۲۰ هزار تن شمش سرب و روی تولیدی کشور ۱۶۸ هزار تن آن صادر می‌شود که به معنای صادرات ۷۶ درصدی شمش و وابستگی کامل به صادرات است، با اضافه شدن ظرفیت ۲۰۰ هزار تنی مهدی آباد باید دید آیا کارخانجات می‌توانند از آن استفاده کنند یا خیر؟ وقتی بخش خصوصی دوبار این محصول را در بورس عرضه کند اما خریدار نداشته باشد به سمت صادرات آن خواهد رفت؛ این یعنی که صنایع پایین دستی ما ضعیف است.
مدیر مجتمع سرب و روی مهدی آباد بیان داشت: در طرح جامع سرب و روی، عناصری همچون لیتوپن، مونوکسید روی، الکتروگالوانایز و باتری‌های زینک ایر که در کشورمان مصرف داشته اما تولید نداریم، دیده شده است. اگر می‌خواهیم صنایع پایین دستی‌مان تکانی بخورد باید به سمت گالوانیزه، آلیاژ‌هایی همچون برنج و غیره برویم و انجمن‌هایی مثل گالوانیزه و سرب و روی را به هم متصل کنیم.
وی، چالش‌های اصلی این صنعت را مباحثی همچون اکتشافات، تکمیل ناوگان استخراج، صادرات و همچنین فناوری برشمرد و تاکید کرد: در موضوع فناوری بحث اصلی این است که وقتی محصول از کارخانه خارج شد مشتری داشته باشد. اکنون کارخانه سرب و روی بافق سالیانه ۵۰ تا ۶۰ هزار تن کنسانتره سولفیدی تقاضا دارد. یعنی از سیستمی بهره‌مند است که می‌تواند کنسانتره سولفیدی را تبدیل به شمش کند، اما این امکان در سایر کارخانجات وجود ندارد.