گزارش آماری و تحلیل واردات سنگ طبیعی هند ششماه نخست سال ۲۰۲۵
مقاله ای از سیامک اخطاری در معدن۲۴
معدن۲۴: در ششماه نخست سالِ ۲۰۲۵، واردات سنگهای طبیعی توسط کشورِ هند ۳۰٫۸ درصد نسبت به همین بازه در سالِ ۲۰۲۴ افزایش یافت.
سه کشورِ برترِ صادرکننده به هند عبارتاند از:
ترکیه با ارزشی معادل ۱۷۴٫۰ میلیون دلار (افزایش ۵۲٫۹ درصد)
ایتالیا با ارزشی معادل ۵۸٫۷ میلیون دلار (افزایش ۱۴٫۶ درصد)
ویتنام با ارزشی معادل ۳۹٫۷ میلیون دلار (افزایش ۳۴٫۰ درصد)
با کامل شدن فهرستِ ده کشورِ برترِ تأمینکننده، کشورهایِ زیر نیز حضور دارند: چین، نامیبیا، یونان، برزیل، پرتغال، نروژ، و اسپانیا — که همه روندِ مثبت ثبت کردهاند، بهجز چین (کاهش ۱۰٫۴ درصد)، پرتغال (کاهش ۲۰٫۷ درصد) و نروژ (کاهش ۰٫۳ درصد) که با کاهش اندکی روبرو شدهاند.
در مجموع، ۸۰٫۸ درصد از واردات سنگهای طبیعی هند از چهار صادرکنندهٔ اول یعنی ترکیه، ایتالیا، ویتنام و چین تأمین میشود.
منبع: دفتر تحلیل روند بازارِ انجمنِ مونّادِ «کُنفیدینسیا مارموماکینه» بر پایهٔ دادههای پردازششده از پایگاهِ دادهٔ UN Comtrade.
تحلیل نگارنده :
بخش اول: تحلیل وضعیت
۱. افزایش قابل توجه واردات هند
واردات سنگهای طبیعی به هند در بازۀ ششماهه اول ۲۰۲۵ با رشد ۳۰٫۸ درصد نسبت به مدت مشابهِ سالِ قبل همراه بوده است. این نشان میدهد که بازارِ مصالح سنگی هند فعالتر شده و تقاضا افزایش یافته است.
۲. تمرکز بر صادرکنندگان خاص
– ترکیه با رشد بسیار بالا (۵۲٫۹ درصد) توانسته رقیبی قدرتمند در تأمین سنگ طبیعی برای هند باشد.
– ایتالیا با رشد متوسط (۱۴٫۶ درصد) سهمِ ثابتی دارد.
– ویتنام نیز با رشد ۳۴٫۰ درصد نشان میدهد که چینِ آسیای جنوبشرقی نیز در حال افزایش حضور در بازار هند است.
– در مقابل، چین که همواره یکی از تأمینکنندگان بزرگ بوده، کاهش منفی ۱۰٫۴ درصد داشته است؛ نکتهای که احتمالاً متاثر از تغییر شرایطِ رقابتی، قیمت یا کیفیت است.
۳. تمرکز سهمی
۴ تأمینکننده اول تنها بیش از ۸۰ درصد از کل واردات را تأمین میکنند؛ یعنی هند تا حد زیادی متکی به تعداد معدودی کشور برای واردات سنگ طبیعی است. این تمرکز میتواند ریسکهای تأمین داشته باشد، مثلاً افزایش قیمت، محدودیت صادرات یا تغییر سیاستهای کشورِ صادرکننده.
۴. پیامدها برای صنعت و بازار هند
– رشدِ شدید واردات از ترکیه میتواند منجر به افزایش رقابت قیمتی شود و صادرکنندگان دیگر را تحت فشار قرار دهد.
– کاهش سهم چین میتواند به معنای افزایش قیمت یا کاهش رقابت از جانب چین باشد.
– تغییراتِ سریع در سبدِ تأمینکنندگان به معنای لزومِ بازنگری در استراتژی تأمین برای واردکنندگان در هند است.
۵. چشمانداز و روند جهانی مرتبط
طبق گزارشهای جهانی، بازار سنگ طبیعی در سالِ ۲۰۲۵ رشد خواهد داشت و بخش آسیا ـ پاسیفیک، از جمله هند، یکی از بازارهای پیشرو خواهد بود.
در گزارش «Litos Online» نیز آمده که صنعت سنگ در هند در حال تحول است، از جمله افزایش واردات مرمریت بهویژه از ترکیه و سرمایهگذاری در فرآوری سنگهای محلی.
بنابراین، رشد واردات سنگ طبیعی به هند نهتنها مقطعی نیست بلکه با تغییرات ساختاری در بازار مصالح سنگی هند همراه است.
بخش دوم: جایگاه قیمت متوسط در مقایسه با رقبا
در این بخش ما به بررسی فرضی جایگاه قیمت سنگ طبیعی وارداتی به هند نسبت به سایر تأمینکنندگان میپردازیم (با توجه به دادههای عمومی و تحلیل بازار؛ دادههای دقیق قیمت میانگین در هر کشور به طور کامل در دسترس نیست).
۱. ترکیه
با سهم بزرگ و رشد بسیار بالا، ترکیه احتمالاً با قیمت رقابتی و یا کیفیت قابلقبول واردات را به هند انجام میدهد. رشد ۵۲٫۹ درصد نشان میدهد که واردکنندگان هندی تمایل یافتهاند از ترکیه بیشتر خرید کنند، که معمولاً نشانهی قیمت مناسب یا مزیت کیفی/لجستیکی است.
۲. ایتالیا
با رشد کمتر (۱۴٫۶ درصد) اما همچنان در موقعیت دوم، ایتالیا احتمالاً قیمتهای بالاتری ارائه میدهد یا کیفیت ممتازتری دارد، بهطوری که واردکننده هندی حاضر است هزینه بیشتر بپردازد.
۳. ویتنام
با رشد نماینده (۳۴٫۰ درصد)، ویتنام واردکنندهای در حال افزایش است؛ ممکن است قیمت رقابتیتر نسبت به ایتالیا داشته باشد، یا برای برخی سنگها/فرآوریها جذاب باشد.
۴. چین
کاهش سهم چین (منفی ۱۰٫۴ درصد) میتواند دلایل مختلفی داشته باشد: افزایش قیمت چین، کاهش صادرات چین به هند، یا اینکه کشورهای دیگر قیمت پایینتری ارائه دادهاند. گزارش «Litos» میگوید واردکنندگان «سختتر میتوانند قیمتهای ارزان از چین بگیرند».
بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که هند احتمالاً بین قیمت و کیفیت گزینههایی را انتخاب میکند: ترکیه و ویتنام برای قیمت یا دسترسی بهتر، ایتالیا برای کیفیت و برند، و چین – که شاید قیمت قبلیاش دیگر رقابتی نیست – از جایگاه عقبتر آمده است.
۵. مقایسه با رقبا (ایران چه جایگاهی میتواند داشته باشد؟)
اگر ایران بخواهد به عنوان تأمینکننده وارد بازار سنگ طبیعی هند و منطقه فعال شود، باید در یکی از سه موقعیت زیر قرار گیرد:
ارائه قیمت بسیار رقابتی (کمتر از ترکیه یا دستکم برابر)
ارائه کیفیت یا فرآوری متمایز که واردکننده هندی حاضر به پرداخت بیشتر شود (مثل ایتالیا)
ارائه مزیت ویژه لجستیکی یا خدمات پس از فروش (مثلاً تحویل سریع، فرآوری محلی، زیرساخت صادرات قوی) که واردکننده هندی آن را ارزشگذاری کند.
با توجه به اینکه ترکیه پیشرو است و قیمت رقابتی دارد، ایران در صورتی میتواند موفق باشد که هزینه تولیدش را کاهش دهد یا کیفیت/خدمات متمایز ارائه دهد.
۶. قیمت متوسط دقیق؟
روندها نشان میدهند که فشار قیمتی از سمت تأمینکنندگان ترکیه و کشش به سمت تأمین از کشورهای آسیایی در حال افزایش است.
بخش سوم: رویکرد پیشنهادی برای ایران
برای کشورِ ایران که دارای ظرفیتهای سنگ طبیعی (مرمریت، تراورتن، و…) است، پیشنهادات زیر میتواند راهگشا باشد تا با بازار هند (و فراتر از آن) تعامل بهتری پیدا کند:
۱. تحلیل بازار هدف (هند و منطقه)
– بررسی دقیق نیازهای هند: نوع سنگ (مرمریت، تراورتن، …)، ابعاد (بلوک، اسلب، تایل)، فرآوری موردنظر (پولیش، ضخامت، سفارشی)
– شناخت واردکنندگان بزرگ هندی، بنادر ورود، و مسیرهای لجستیکی.
– شناخت تعرفهها، مقررات و استانداردهای واردات سنگ به هند.
۲. تمرکز بر قیمت رقابتی + کیفیت مناسب
– ایران باید هزینههای استخراج، فرآوری و حملونقل را بهینه کند تا قیمت نهایی رقابتیتر از ترکیه شود یا حداقل در سطح مشابه قرار گیرد.
– در عین حال، کیفیت سنگ، یکنواختی رنگ، ضخامت دقیق، پرداخت سطح (پولیش) مناسب، بستهبندی خوب، خدمات پس از فروش (مثلاً تامین قطعات جایگزین) میتواند باعث شود واردکننده هندی نیز ایران را انتخاب کند.
۳. مزیت لجستیکی & زنجیره تأمین سریع
– تأمین سریع، تحویل به موقع از ایران به بنادر هند یا بنادری که به هند منتقل میشود، میتواند مزیت باشد.
– ایجاد شرکتهای نمایندگی در هند یا همکاری با واردکنندگان هندی برای کاهش هزینهها و زمانهای انتقال.
۴. بازاریابی و برندینگ «سنگ ایرانی»
– ایران میتواند سنگهایی با ویژگیهای متمایز (رنگ خاص، رگههای زیبا، برند «سنگ ایران») ارائه دهد.
– حضور در نمایشگاههای بینالمللی، ایجاد کاتالوگ دیجیتال، و ارائه نمونه به واردکنندگان هند.
۵. تنوع بازارها و کاهش ریسک تمرکز
– همانطور که هند بسیار متکی به چند تأمینکننده بزرگ است، ایران نیز از این فرصت میتواند استفاده کند تا وارد بازارهایی شود که کمتر تأمینکننده دارند یا تأمینکنندهشان در حال کاهش است (مثلاً پرتغال با منفی ۲۰٫۷ درصد؛ نروژ با منفی ۰٫۳ درصد)
– ایران باید بازارهای جایگزین برای هند پیدا کند یا به واردکننده هندی بگوید گزینه جدیدی است.
۶. همکاریهای منطقهای و توافقهای تجاری
– بررسی امکان استفاده از توافقات تجاری ایران با کشورهای منطقه، لجستیک ارزانتر، یا همکاری با کشورهای نزدیکتر به هند (مثلاً امارات، عمان) برای کاهش هزینه حمل.
۷. فرآوری اضافهارزش بالا
– بهجای صرفاً صادرات بلوک خام، ایران میتواند اقدام به فرآوری اسلب یا تایل آماده کند که ارزش افزوده بیشتری دارد و برای بازار هند جذابتر خواهد بود.
۸. پایداری و نشان کیفیت
– با توجه به روند جهانیِ تقاضا برای مصالح با ردپای محیطی کمتر، ایران میتواند تأکید کند که استخراج و فرآوری مطابق استانداردهای محیطزیستی است—این ممکن است نقطهٔ تمایز باشد (گزارشها میگویند که سنگ طبیعی در حال رقابت با مصالح مهندسی است و پایداری اهمیت مییابد).
نتیجهگیری
واردات سنگهای طبیعی به هند در نیمهٔ نخست ۲۰۲۵ رشد چشمگیری داشته و ترکیه، ایتالیا و ویتنام سه بازیگر اصلی تأمینکنندهاند. ایران با توجه به ظرفیتهای موجود، میتواند با اتخاذ استراتژی هوشمندانه — ترکیب قیمت رقابتی، کیفیت مناسب، فرآوری ارزشافزوده، و بازاریابی هدفمند — وارد این بازار شود یا سهم بیشتری کسب کند.
در نهایت، موفقیت ایران مستلزم بررسی دقیق زنجیرهٔ تأمین، کاهش هزینهها، و ارائه خدمات و مزیتهای متمایز است. متاسفانه برنامهریزی و حضور تشکلهای صنفی سنگی در نمایشگاههای بینالمللی مانند نمایشگاه استون مارت ۲۰۲۶ (پنجم تا هشتم فوریه سال آینده) کاملاً مشهود است.
با ما در دوازدهمین کنفرانس بین المللی فولاد استیل پرایس همراه باشید.
تهران، ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۴
۰۲۱۸۸۹۹۴۶۸۵/ ۰۹۳۶۱۵۸۴۷۸۸