معدن و صنایع معدنی ظرفیت پنهان در جنگ تحمیلی اقتصادی

نبرد تجاری چین و ایالات متحده با هدف محدود کردن عرضه نفت به اژدهای زرد در راستای کند کردن روند توسعه اقتصادی چین ، زمینه های یک جنگ تمام عیاررا در منطقه خاورمیانه فراهم کرده است.که به نظر می رسد به دلیل نقش ژئو پو لیتکی ایران در میان کشور های نفت خیز منطقه پیکان بیشترین آسیب در این اختلاف تجاری دو ابر قدرت جهان به سوی ایران است.
جنگ تحمیلی اقتصادی به ایران و محدود کردن صادرات نفت کشورمان شاید در کوتاه مدت ضرر هنگفتی برای اقتصاد داشته باشد اما به نظر می رسد نشانه های استفاده از یک فرصت پنهان هم همانند یک چراغ سبز در کنار این مصائب دیده می شود.
این فرصت پنهان چیزی نیست جز استفاده از ظرفیت های و توسعه معدن و صنایع معدنی و تبدیل آن به محصول صادر محور با هدف کالای جایگزین نفت.

شاید شعار یا استراتژی معدن بجای نفت که سوی مقام معظم رهبری حدود ۴سال پیش مورد تاکید قرارگرفت آنچنان از سوی برخی مسولان جدی گرفته نشد اما هم اکنون زمان توسعه این ظرفیت پنهان فرا رسیده است.
تبدیل محصولات فولادی ،مس، خاک های صنعتی … به کالای با ارزش افزوده بیشتر و صادرات محور کردن آن می تواند ارز آوری بالایی برای کشور داشته باشد.
به نظر طرحهای توسعه فولاد،مس،زغالسنگ ،سنگ تزئینی باید با هدف تولید کالای با ارزش افزوده بیشتر در برنامه قرار گیرد و ارزش تولیدات فعلی خلا صادراتی نفتی را پرنخواهد کرد.بطور مثال در بخش فولاد نباید تولید ۵۵میلیون تن شمش محور باشد بلکه باید محوریت توسعه ظرفیت خالی فولاد در افق ۱۴۰۴،محصول فولادی با ارزش افزوده بیشتر مورد نظر قرار گیرد تا بتواند کسری درآمد نفتی را جبران کرد در غیر اینصورت از این ظرفیت پنهان استفاده مطلوب نخواهیم کرد.
بهنود دامغانی