تکنولوژی‌های روز دنیا در جهت کاهش مصرف آب حرکت می‌کنند
تمامی صنایع نیاز دارند از تکنولوژی‌های روز دنیا استفاده کنند. برای این منظور ابتدا نیاز به یک کار فرهنگی است که بتوان در مقابل فرهنگ خرید ارزان ایستاد.
در این راستا مدیران کشور باید ریسک‌پذیر شده و ریسک خرید تکنولوژی‌های جدید را بپذیرند. دولت باید از اِعمال قیمت از بالا خودداری کرده و در کنار حمایت از تولید داخل، با رقابتی کردن فعالیت، تولیدکنندگان را ملزم به افزایش کیفیت کند. فراهم شدن این موارد باعث به‌روز شدن تکنولوژی در کشور می‌شود که خود از طرفی منجر به بهینه شدن مصرف آب، انرژی و مواد است و از طرف دیگر کیفیت محصولات تولیدی را بالا برده و امکان حضور در بازارهای بین‌المللی را ایجاد خواهد کرد. با تمامی این تلاش‌ها می‌توان به نقطه‌ای دست یافت که پیچیدگی اقتصادی کشور بیشتر شده و این به معنی کاهش وابستگی تولید ناخالص داخلی به نفت است.
متاسفانه در کشور چندان اهمیتی به مبحث تکنولوژی داده نمی‌شود؛ یکی از علت‌های این امر ریشه فرهنگی دارد. فرهنگ ارزان خریدن بدون در نظر گرفتن کیفیت در کشور نهادینه شده است و کارفرماها توانایی تصمیم‌گیری درباره خرید با قیمت‌های بالا را ندارند. اجرای یک پروژه با تکنولوژی بالا گران‌تر از اجرایی کردن آن با تکنولوژی پایین و یا بدون تکنولوژی است. از آنجایی که سیستم‌های اجرایی الزام دارند در مناقصات خود پایین‌ترین قیمت را انتخاب کنند، بنابراین هیچ‌گاه بهترین تکنولوژی انتخاب نخواهد شد. مساله بعدی دخالت دولت در قیمت‌گذاری است. دولت قیمتی را برای برخی کالاها تعیین می‌کند که دیگر استفاده از تکنولوژی و تولید محصول با کیفیت امکان‌پذیر نخواهد بود. بنابراین مدیران بخش خصوصی هم نمی‌توانند دنبال تکنولوژی‌های روز دنیا بروند.
نا‌آشنایی مشاوران با تکنولوژی‌های جدید را می‌توان علت بعدی عدم استفاده از تکنولوژی‌های روز دنیا نام برد؛ مشکل بعدی پایین بودن ریسک‌پذیری مدیران کشور است. تکنولوژی‌های جدید دارای ریسک است و اغلب مراجع آشنایی زیادی ندارند. در شرایط فعلی مدیران صنایع کشور حاضر به پذیرفتن ریسک نیستند و به‌خاطر عدم پذیرش ریسک، از تکنولوژی‌های روز دنیا عقب هستیم.
آمار صادرات کشور نشان می‌دهد که صادرات غیرنفتی و غیر پتروشیمی کشور در بالاترین میزان خود ۲۰ میلیارد دلار بوده است که اگر این میزان بر جمعیت کشور تقسیم شود، سرانه صادرات غیر نفتی و غیر پتروشیمی برای هر فرد معادل ۲۵۰ دلار خواهد بود. سرانه صادرات غیرنفتی کشور پیشرفته‌ای همچون آلمان که اغلب صادرات آن تکنولوژی است برابر ۱۲ هزار دلار و این سرانه برای کشور چک ۱۴ هزار دلار و در ترکیه نیز ۲ هزار دلار است. بنابراین هر ایرانی سرانه صادرات غیر نفتی حدود یک دهم هر فرد در ترکیه را دارد.