عوارض ضد دامپینگ فولادو سه نکته کلیدی

در ارتباط با موضوع اعمال عوارض آنتی دامپینگ اروپا بر ضد ایران و سه کشور دیگر، چند نکته مهم وجود دارد که باید به آن توجه ویژه داشت.

اول اینکه اعمال این عوارض (اگر چه Fair نیست) انگیزه سیاسی نداشته چرا که برزیل و اکراین از کشورهای دوست اروپا محسوب می شوند (حتی اگر با ایران و روسیه مشکل داشته باشند ) اما در عوض آن ها انگیزه اقتصادی و ضد رقابتی بسیار شدیدی داشته اند یعنی عوارض در مورد صادرات چهار کشوری اعمال شد که به دلیل مزیت های مختلف، هزینه تولید فولاد پایین تری نسبت به دیگر کشورها دارند (ایران، برزیل، روسیه و اکراین).
توجه کنیم که پایین تر بودن هزینه تولید به معنای دامپینگ نیست .

موضوع دوم : این عوارض همه تولید کنندگان از این چهار کشور را در بر می گیرد (حتی کارخانه هایی که هنوز ساخته نشده اند ! ) ، زمان آن نامحدود است و همه محصولات نورد گرم کربنی را در بر می گیرد به جز ورق های بالای ۱۰ میلی متر بصورت پلیت و عرض بیش از ۶۰۰ م م (بنابر این هنوز هم امکان صادرات بعضی محصولات به اروپا وجود دارد)

موضوع سوم : سوال همیشگی چه باید کرد؟ چینی ها سالیان سال است که با موضوع آنتی دامپینگ و عبور از دیوار تعرفه روبرو هستند و تجارب درخشانی در این زمینه دارند (از جمله داستان قدیمی اضافه کردن Br !) و در هیچ زمانی بازار خود را به دلیل اعمال تعرفه های بازدارنده از دست نداده اند. این یک بازی همیشگی در تجارات جهانی است.

نویسند: رضا زائر حیدری